zaterdag 15 mei 2010

'Over smaak valt te twisten'

Ons zul je niet horen klagen over het eten dat hier in China geserveerd wordt; sterker, we roemen de Chinese keuken waar we kunnen. Alleen al de enorme verschillende soorten paddestoelen met hun verschillende smaken.... niet te versmaden.
Ook de diverse vegetarische gerechten waar onze voorkeur in eerste instantie naar uitgaat leiden iedere keer weer tot waardering.
Dan is er ook nog de enorme diversiteit aan fruit: rambutan, lychee, peren, papaya's, etc.
Als je zoals wij, wat langer op een plek blijft, ga je zo je voorkeuren ontwikkelen voor bepaalde restaurantjes, omdat je weet dat het eten daar goed smaakt.
Kortom, niets dan lof tot nog toe voor de culinaire kwaliteiten in Dali.

Tot dat.....
Wij een wegrestaurantje bezoeken waar veel lokale mensen eten. De meest oogstrelende gerechten staan op de tafels. Zodra wij plaats nemen komt de ober met de engelstalige menukaart. Wij kunnen de heerlijke gerechten die wij op de andere tafels zien niet ontdekken. Nu krijgen wij daar ook nauwelijks tijd voor, want de man, die heel chagrijnig overkomt, blijft na het overhandigen van de menukaart aan onze tafel staan. Hij straalt enorm veel ongeduld uit en de boodschap aan ons is duidelijk: kiezen en wel meteen!
We plaatsen onze bestelling op goed geluk en wachten af.
Jop en Koen hebben Tofusoep besteld. Deze arriveert na korte tijd.

Wat we zien is een grote hondenbak met enkele stukken tofu met ondefineerbare grijze slierten 'groente'. Dit geheel drijvend in een 'bouillon'. Koen trekt zijn wenkbrauwen op en begint vol goede moed aan zijn 'maaltijd'. Al na een hap geeft hij het op. Jop maakt het niet uit en hij eet door. Zowel Ilse als ik nemen een hapje en happen vervolgens naar adem als wij deze smurrie doorslikken. De 'bouillon' smaakt naar afwaswater en de 'groenten' lijken op en smaken naar een afgedankte vloerdweil waarmee de vloeren van 40 Chinese openbare toiletten mee zijn schoongemaakt.

Ik word boos en voel mij onmachtig.... Blijkbaar hebben ze hier gewoon een hekel aan buitenlanders en willen zij wel geld aan hen verdienen, maar geen kwalitiet leveren.
We laten het eten staan, krijgen visioenen van dagenlange buikloop en gaan op weg naar een andere eetgelegenheid. Hoewel dit voedsel van goede kwaliteit is, is de lol er voor vanavond af.
Over smaak valt te twisten... In dit geval zal iedereen het met ons eens zijn: over deze culinaire ervaring valt niet te twisten.

Ruut

3 opmerkingen:

  1. Haha.. prachtig wederom. Ik ga er natuurlijk niet over twisten. Zo herkenbaar. Heb het ook meegemaakt! En boos worden heeft dan geen zin.. haha Heerlijk beschreven allemaal Ruut. Ik dacht dat Ilse de schrijfster was maar jij schrijft geweldig.. In geuren en kleuren. Alsof ik naast je zit!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. hoi ruut en ilse,
    via via de link naar dit verslag ontvangen. Erg leuk om jullie belevenissen te volgen. Heb jerry de link ook doorgestuurd. Geniet van al het moois, maar geniet vooral van het samen zijn met z´n viertjes!
    Groetjes jenny westervoorde

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Het is nu meteen duidelijk waar je niet meer moet gaan eten.
    In elk land kom je mensen tegen, die niets van buitenlanders moeten hebben.
    Ach, zolang jullie kunnen genieten van elkaar is 1 mindere maaltijd wel te overkomen, toch?:-)

    BeantwoordenVerwijderen