He Yue = Zwarte Maan

Elke dag, werkelijk elke dag is het hier mooi weer in Yunan. Een enkele keer worden we verrast door een kort verfrissend buitje, maar dat mag geen naam hebben. We hoorden zelfs dat het hier al een half jaar niet meer echt geregend heeft. De provincie kampt dan ook met droogte. Zelfs de rijstteelt is erop aangepast. Uit voorzorg is er minder jonge rijst geplant. Tijdens onze wandelingen zien we ook veel droge rivierbeddingen. De rivier hier vlak bij het hotel is, op een gorgelend stroompje na, ook zo goed als droog.

De afgelopen weken werd het warmer en warmer. Het leren jack dat ik droeg op de heenreis, ligt al weken opgevouwen in mijn koffer. Het is hier gemiddeld 25 graden en de zon schijnt elke dag, bijzonder aangenaam weer dus.
Gisteren was het echter broeierig als een hete augustusdag in Nederland. Zo'n dag dat je blij bent wanneer er onweer losbarst. De dagelijkse wandelingen door Dali vielen ons zwaar. Onze bloedsomloop was stroperig, ons wandeltempo lag laag. 's Avonds voelden we ons helemaal bezweet en stinkerig. Jop daarentegen totaal niet, maar ja, die is nog maar 24 en zo slank als een Den. Koen verblijft dezer dagen in de bergen, heeft een kamer in Highlander Inn. 'Wat zal het daar lekker koel zijn', zeiden we laat op de avond tegen elkaar, bij een kop verkoelende groene thee. Verlangend keken we naar het CangShang gebergte, daar waar we hem wisten.

Toen we zo rond half twaalf aanstalten maakten naar bed te gaan en door de hoteltuin liepen, zag ik ineens een wolk als een deken boven Dali hangen. De rand van die wolk werd zilverwit verlicht door de maan erachter. 'Oh, kijk, wat mooi', riep ik uit. Omhoogkijkend liepen we naar onze hotelkamers die bovenin het gebouw liggen. Daar is het uitzicht weids en kunnen we de hemel goed bestuderen. 'Kijk toch eens', riep ik nog eens. 'Wat een raar gezicht. Om de maan heen zie je een heel grote donkere cirkel. Het is net een heel grote donkere schaduw. Een soort zwarte maan. Daaromheen weer een aureool, of hoe je het noemt!' Wel een half uur bleven we staan kijken. Af en toe piepte de maan tevoorschijn, dan verdween ze weer eventjes achter die grote wolkendeken. De zwarte maan om haar heen echter bleef intact evenals het aureool. De zilveren wolkenrand kleurde her en der ook nog roze en oranje-geel als de maan zichtbaar werd. Ruut haalde zijn Pentax, klom op het torentje met de waterpomp, hoger kon hij niet komen en maakte bijgaande foto.

Vannacht werden we wakker door het gekletter van de regen op het dak. Dat verschijnsel met de maan bleek dus een vooraankondiging van ander weer. Van regen.
Vanochtend regende het nog steeds en nu, eind van de middag neemt het ietsje af. De wolken om ons heen trekken op, we zien de bergen aan de overkant van het Erhai meer weer.
De nabij gelegen rivier kolkt en in het stadje hoor je het water door de onder- en bovengrondse goten bruisend stromen. Een heerlijk geluid.