Homo ludens @ China

Het viel ons in Kunming al op: wat houden ze van spelletjes doen hier! Op de markt, midden in de drukte van een wandelpad zitten ze en spelen. Vaak zijn het vier, vijf man en vrouw om een tafeltje, op krukjes. Ze gaan volkomen op in hun spel. Veelal spelen ze Mahjong, maar ook vaak kaart of Domino. En er wordt fanatiek gespeeld, om flinke stapels Yuan. Het is zeker niet alleen voor de lol.
Hoe nieuwsgierig ook, op deze momenten hebben ze totaal geen erg in ons bezoekers. Als voorbijganger kun je makkelijk blijven kijken en genieten van al wat er omheen gebeurt. Aanmoediging, afkeuring: je hoeft geen Chinees te spreken om te begrijpen wat er gebeurt.

Ook hier in Dali is spelen op straat de gewoonste zaak van de wereld. Eind van de middag, als de handel wat afneemt, gaan ze er voor zitten. Mannen en vrouwen. Opvallend is overigens dat het geen jonge mensen zijn. We schatten de jongsten toch snel rond de veertig.

Er is hier een pleintje, we ontdekten het van de week, dat gemaakt is voor spelen. Talloze stenen tafels met bankjes staan onder de Kastanjebomen. Een zee van petjes en hoofddoekjes zagen we, alle tafels waren bezet. Geroezemoes trad ons tegemoet.
Hier werd ook Chinees schaak gespeeld, althans, zo noemen we het. Het speelveld oogt als dat van een schaak- of damspel. Er staan ook twee kruizen op het bord. De stenen zien eruit als damstenen. Er staan tekens op en je speelt het met zijn tweeen.
Om deze tafels hangt een heel ander soort spanning dan om die waar bijvoorbeeld gekaart wordt. Het is er langer stil, er wordt zachter gegromd en gemompeld en als de speler een zet heeft gedaan, ontstaat direct discussie. Er zijn er altijd wel een paar die vinden dat die zet veel slimmer had gekund.

Voor ons is het prachtig om te zien natuurlijk. Het leven dat zich ook op dit punt, midden op straat afspeelt. De spelende mens in China.